Studentenwoningen: allemaal geslaagd, soms met lof(t)

De charme van klein wonen is al eeuwen bekend onder studenten, die je kan aantreffen op een drukke campus op het universiteitsterrein, in een romantisch studentenhuis aan de gracht in de binnenstad of op een zolderkamer onder het vertrouwde toezicht van een hospita. De kamers zijn vaak klein en de studenten zijn altijd op zoek naar een goede balans tussen privacy en delen van spullen en activiteiten. Misschien kunnen we wat leren van een paar inspirerende voorbeelden.

Aan het Odeonpad in Almere vind je een klein studentencomplex. Het complex bestaat uit gestapelde kamers, die ieder een eigen opvallende gevelkleur hebben. Je woont ook nog eens op loopafstand van Almere centrum en Hogeschool Windesheim. Echt een prachtig en inspirerend plekje.

Tengbom, een innovatief Zweeds architectenbureau, ging in 2012 de uitdaging aan om binnen 10 m2 een kwalitatief hoogwaardige studentenwoning te ontwerpen. De Smart Unit is opgebouwd uit lokaal geproduceerde materialen zoals Cross Laminated Timber (CLT) en is voorzien van een multifunctionele open ruimte, waarin eetkamer, keuken, studeerruimte, lounge en verhoogde slaapvertrekken zijn voorzien. Functies zijn slim geïntegreerd in de constructie. Zo fungeren het bureaublad en de eettafel als luiken voor de ramen. En zijn de traptreden naar de slaapruimte ook te gebruiken als opberg schappen. “Door een efficiënte indeling en het gebruik van hout als bouwmateriaal kan de huur ten opzichte van gangbare studenten woningen worden verlaagd met 50 procent en de ecologische impact is natuurlijk ook aanzienlijk lager".

 

In München vormen een paar identieke Micro Compact Homes een gezellig studentendorpje. Professor Horden wilde ultieme leef kwaliteit en de kleinst denkbare ruimte realiseren, zoals we die kennen uit vliegtuigen, en ontwikkelde deze futuristische leef kubus van minder dan 10 m2.

Lees het hele verhaal over deze bijzondere studentenwoningen in Klein Wonen Magazine:

Tiny House in Denemarken

Aan het woord is Pionier Peter Cox, initiatiefnemer van Thriving Willow. Op zijn site vind je veel informatie over de Tiny House-beweging in Denemarken en daarbuiten.

Peter vertelt enthousiast over zijn plannen: “Marie en ik bouwen een Tiny House in Denemarken. Ik werk ook als kitesurfer, een droombaan, maar met een laag inkomen. Ons doel is om financiële vrijheid te ervaren."

De surfende klusser steekt van wal: “We woonden voorheen in studentenappartementen, zomerse volkshuisjes van ongeveer 30 m2. Eind 2019 zijn we gestart met de bouw van ons eigen Tiny house, waarin we april dit jaar konden gaan wonen.” Het huisje is goed bewoonbaar, hoewel er nog wel wordt gewerkt aan de off-grid voorzieningen. 

Peter legt uit: “Het doel is vanaf het begin om een ​​Tiny House te bouwen dat aanvoelt als een huis en niet als een caravan. Marie wil graag in een grot willen wonen en ikzelf in een kas met grote ramen. Dus maken we muren van natuurlijke materialen en grote ramen, dat is ons compromis.

Twee verschillende vormen voor het dak zorgen ervoor dat het huis niet aanvoelt als een saai blok. Bovendien zorgt het gebruik van uitsluitend ademende materialen voor een fijn binnenklimaat."

Ze zitten momenteel in de tweede fase van de bouw, het opzetten van de off-grid oplossingen, zoals het opvangen en reinigen van regenwater, zonnepanelen op het dak en het plaatsen van een houtkachel als warmtebron.”

Peter’s website wil inspireren en laten zien dat financiële onafhankelijkheid bereikbaar is voor iedereen: “Je eigen Tiny House bouwen zonder eerdere ervaring, je eigen levensstijl creëren, ruimte hebben voor flexibiliteit en ook nog werken in een droombaan. Het is allemaal haalbaar.” Hij wil ook bewustwording creëren over de Tiny House-beweging in Denemarken en hoopt dat meer mensen 'wonen op minder m2' gaan omarmen, of het nu gaat om gunstige financiële-, psychologische-, sociale- of duurzaamheidsaspecten.

 

Wil je het hele artikel lezen?

Ga dan verder op TinyFindy

Finny en Bob verliefd op de Caraïben

                              Buena Vista Social Club

8    Mojito en Piña Colada

‘Wist je dat Cuba uit 4195 eilanden bestaat en ongeveer tweeënhalf keer zo groot is als Nederland?’ Bob heeft voor vertrek het verkreukelde en gescheurde rode reismapje nog even doorgenomen.

‘Ja natuurlijk weet ik dat, maar wist jij dat het hoofdeiland ongeveer 1250 kilometer lang is en 191 kilometer breed?’ Fin heeft gisteravond met de buren staan kletsen en een paar weetjes onthouden om Bob te counteren.

De reisvrienden genieten van de kleurige Amerikaanse oldtimers en klassieke gebouwen. Vanaf ieder terras klinkt swingende muziek. Ze dompelen zich een middagje onder in Havanasferen, en eindigen in de Buena Vista Social Club. Het open podium bruist van de supergetalenteerde zangers en zangeressen, die allemaal loepzuiver en met veel gevoel zingen.

Pas ver na middernacht rupsen de vrienden door de donkere straten van Havana terug naar hun hotel.

👉Cubacultuur: Buena Vista Social Club

Buena Vista Social Club is een groep Cubaanse muzikanten, vernoemd naar een club met dezelfde naam die tot in de jaren 1940 in de Cubaanse hoofdstad Havana bestond. De band werd in 1996 opgericht door de Amerikaanse gitarist en producer Ry Cooder en de Cubaan Juan de Marcos González. Het bijzondere van de band is de hoge leeftijd van zijn leden.👈

Havana by car

Autoverhuurder Jorge Arbusto draait nog een bougietje vast en geeft met een brede smile het teken dat de auto veilig is. Bob kan instappen en Finny kan aanhaken.

‘Veel taxi’s in Havana stammen uit de jaren vijftig van de vorige eeuw,’ vertelt Jorge.

‘Verder zie je hier veel Russische en Aziatische auto’s. Doe voorzichtig, want hij rammelt wel een beetje.’ Hij zwaait de vrienden uit en hoopt dat hij iets van z’n prachtige oldtimer terugziet.

Op de zeven kilometer lange El Malecon kolkt het stadsleven. De Cubanen komen hier samen met vrienden en geliefden om rum te drinken, te luisteren naar muzikanten en te dansen. ‘s Ochtends vind je hier veel vissers, maar ‘s avonds verandert de boulevard in een openluchtdiscotheek met muziek en feestgangers. Bob heeft gelezen dat dit de ideale plek is voor een relaxed ritje in een opgepoetste Chevrolet. Hij laat z’n haartjes wapperen in de wind, houdt één hand nonchalant aan het stuur en wuift met de andere vrolijk naar z’n publiek.

👉Hoofdstadhighlights: Havana

Havana is de levendige hoofdstad van Cuba aan de gelijknamige baai. Habana Vieja is de oudste wijk, vol historische bezienswaardigheden. Centro is een wijk met gebouwen uit verschillende tijden in verscheidene stijlen. In Vedado vind je vooral brede lanen, grote huizen en veel licht.👈

Cocotaxi’s in Havana

Bob heeft nog één grote wens voordat ze naar huis teruggaan: de Cocotaxi’s lijken hem leuker dan de spannendste kermisattractie. Andres doet niet moeilijk en geeft Bob een eigen Cocootje mee om een middagje door de stad te crossen. Eigenlijk heeft het wagentje drie wielen, maar Bobbie komt erachter dat je op volle snelheid ook bochtjes kan nemen op twee.

Het duurt niet lang totdat een auto met zwaailicht en stopbord voor hem gaat rijden. En dan zit hij de rest van de middag formulieren in te vullen in een klein smoezelig kantoortje.

Nog narrig van die onverwachte middagbesteding start Bob met de voorbereiding van de terugreis. Ze vertrekken morgen op een zeilend oceaanvlot, en alle spullen moeten zeevast worden opgeborgen.

Na een uurtje bagage proppen, ploft hij bezweet op de bedbank en schenkt voldaan een Mojito in voor Fin en een Piña Colada voor zichzelf.

In de krant leest hij een bemoedigend bericht:

‘Het aantal gevallen van piraterij op zee is vorig jaar flink gedaald. Volgens de Internationale Maritieme Organisatie waren er, voor zover bekend, in 2021 132 gewapende aanvallen van piraten op vaartuigen. Het laagste aantal sinds 1994.’

‘Dat wordt een rustige terugreis Fin!’

Ben je benieuwd naar meer avonturen van Finny en Bob? Download dan gratis de boekjes, die ik samen met Raymond Kool van Tiny Publisher/Klein Wonen Magazine heb gemaakt:

 

Finny en Bob verliefd op de Caraïben

Chichén Itza food trucks

7        Ha-Chichén Itzá

De lokale bus heeft een trekhaak en neemt de vrienden mee naar het mooiste Mayacomplex van Mexico: Chichén Itzá. Vanaf Cancun is het een uitdagend ritje over smalle wegen met veel kuilen, hobbels en verkeer.

Maar de beloning is groot. Bob ziet de piramide van Kukulcán al in de verte liggen:

‘Ha Chichén Itzá, sta me toe dat ik u beklimmen ga.’ zingt hij luidkeels boven het busrumoer uit.

Finny’s oog valt vooral op de food trucks, die van onder hun sombrerodak taco’s verkopen.

De beklimming van Kukulcán is een bucketlistdingetje van Bob. Finny heeft een andere bucketlist en is gepromoveerd tot toeschouwer.

In z’n uppie klimt Bob naar het bovenste plateau, over een supersteile trap. Als hij weer naar beneden wil, lijken z’n benen niet te luisteren. Een combinatie van trillen, zwabberen en knikkende knieën, het moet er raar uitzien voor de andere toeristen. Hij kruipt op handen en voeten naar de rand van het plateau, pakt de dikke stalen ketting die op de trap ligt en begint tree voor tree met z’n gezicht naar de trap aan de afdaling.

Twee uur later komt hij volledig uitgewoond weer op aarde. Finny staat liefdevol klaar met een grote taco. ‘Die heb je wel verdiend, vriend.’

👉Chichén Itzá, made by Maya’s

Chichén Itzá was een van de belangrijkste steden van de Maya's en staat op de werelderfgoedlijst van unesco. Volgens de legendes werd de stad in 987 gesticht door Topiltzin Ce Acatl Quetzalcoatl, de legendarische koning van Tula (Tollan), maar vermoedelijk is de stad ouder en werd hij in 987 door Topiltzin veroverd.👈

Bezoek aan de Popocatépetl 

Fin heeft best zin in een bezoek aan de Popocatépetl, maar kijkt er vooral als een berg tegen op.

Bob is licht overmoedig na de beklimming van Kukulcán, en spoort zijn vriend aan: ‘Geen berg te hoog voor ons Finny, no guts no glory.’

‘Ik vind het gewoon retespannend, Bobbie, snap dat dan.’

‘Kom op, we worden geholpen door een lokale ezel, maak je niet druk.’

‘Maar die vulkaan is nog actief, dit moeten we misschien helemaal niet willen.’

De bijdrage van de ezel blijkt te berusten op een misverstand. Donky Nono gaat mee als gids, maar draagt geen spullen voor verwende toeristen. Fin wordt er niet vrolijker van maar Bob ziet de uitdaging, zet een flink tempo in en gooit er een guilty pleasure uit: ‘Mexico, Mexicooooh.’

👉 Extra Popocatépetlpromotie

De Popocatépetl is een actieve vulkaan, en met 5426 meter hoogte de op een na hoogste berg van Mexico. De allerhoogste is de Piek van Orizaba. Popocatépetl is het Nahuatlwoord voor 'Rokende Berg'. Door de Mexicanen wordt de vulkaan wel liefkozend 'Popo' genoemd.👈

Potje jeu de boules op de vulkaan

Vlak bij de berg wordt de grond warm, heel erg warm. Gelukkig kent Nono de weg en hij weet via handige ezelsbruggetjes veilig een jeu de boulesplateautje te bereiken. Helemaal volgens Bobs planning. Die heeft een paar ijsballen in de vriezer gelegd en z’n dikke-zolenschoenen aangetrokken; hij ziet z’n kans schoon om voor het eerst van z’n leven van Fin te winnen.

Wat hierna volgt, kun je wel raden: Bob is fully prepaired, Finny doodop en onaangenaam verrast – het wordt 6 - 0 voor Bob.

Ze besluiten dat een tocht tot halverwege ook best knap is, en maken een paar foto’s met een vlag in de grond voordat ze de terugtocht aanvaarden.

Bob is megavrolijk en neemt z’n volledige wandelrepertoire door, van de potjes met vet tot de wandelvrienden en een vrolijk liedje over de wielewaal. Nono zingt zo hard mogelijk mee, maar Finny is niet in de stemming: ‘Bob, stop hier asjeblieft mee, en houd jij ook effe lekker je muil ezel!’

Ben je benieuwd naar meer avonturen van Finny en Bob? Download dan gratis de boekjes, die ik samen met Raymond Kool van Tiny Publisher/Klein Wonen Magazine heb gemaakt:

 

Finny en Bob verliefd op de Caraïben

Reinier Redding de covervis

6 Scuba duba Mexico

‘Waar is m’n snorkel, Fin?’
‘Náást de jeu de boulesballen in de ballenbak!’
‘Heb ik al gekeken, hij ligt er niet.’
‘Nog een keer kijken!’
‘Nee, echt niet! En ook niet óp de jeu de boulesballen.’
‘Misschien ligt hij dan onder de jeu de boulesballen?’
‘Hhhhmm, o ja, bedankt Fin!’

Vanmiddag staat een diepzeeduik met Reinier Redding op het programma. Reinier is een covervis, die alle zwem-, reddings- en duikdiploma’s al had voordat hij vierenhalf jaar was. Hij voelt zich als een vis in de Mexicaanse wateren. Op het strand van scuba-eiland Cozumel staan Fin en Bob al een tijdje te wachten als plotseling een grote vissenkop boven het water uitsteekt.

‘Oooo, ’t is Redding!’, roept Bob opgewonden.

Ze doen hun snorkels op en springen met een salto achterwaarts het water in.

’s Avonds zijn ze uitgenodigd op het diner dansant van de plaatselijke winkeliersvereniging. En wie schetst hun verbazing als Reinier in een aquarium het toneel op komt en covers zingt van Feergl Sharky. Die cover kan echt alles!

 👉Visserslatijn: de Covervis

Met een lengte van 48 en een breedte van 16 kilometer is Cozumel het grootste eiland van Mexico. Het staat bekend om zijn geweldige duikscene: als je goed zoekt vind je hier ook covervissen, familie van de koffervisjes. Deze enigszins hoekige variant kan een hoge fluittoon produceren, covers zingen om vijanden te verjagen. (Bron: Visserslatijn voor dummies).👈

 

Flamingopaalstafeesten

Wat een pech: Fin en Bob zijn te laat voor de folkloristische flamingopaalstafeesten van Las Coloradas aan de kust van het Mexicaanse schiereiland Yucatan. Het is voor de statige vogels inmiddels te koud en te nat om lang buiten te staan. Ze zitten liever aan de bar met een lekkere garnalencocktail en een glaasje rosé.

Bob heeft z’n kruk dapper aangeschoven bij drie flamboyante flamingo’s.

‘Wat hebben jullie een prachtige veren, daar kun je mee pronken.’

Hij is benieuwd of ze foto’s hebben van de paalstafeesten, en ja hoor: ze hebben zelfs een foto waar ze samen op staan. Die foto wordt groot op de muur geprojecteerd. Bob maakt er snel een aquarel van want misschien is dit wel weer een reis voor een boekje, en dan heeft hij vast één tekening klaar.

👉Flamingofeitjes

De flamingo's (Phoenicopteridae) zijn een familie van grote, steltpotige waadvogels. Alle soorten kenmerken zich door een lange hals, haakvormige snavel en roze verenkleed.

Aan de hand van dna-sequencing kon worden vastgesteld dat flamingo's vrij nauw verwant zijn met de fuut, en wat verder weg met de duif.

Flamingo's zijn van nature wit. Hun voedsel (algen en kleine kreeftjes) zorgt voor de roze kleur.👈

Louter kabouters

Voor de meeste toeristen ligt Las Coloradas niet op de route, en dat is voor Finny en Bob een extra reden om wat langer te blijven. Een verademing: overdag de siësta en ’s avonds een borreltje aan de bar. De flamingo’s zitten in ruil voor een bittergarnituurtje en een kopstoot vol mooie verhalen.

Na een paar sterke verhalen en dito drankjes dommelt Bob bij het haardvuur weg. Aan de binnenkant van z’n ogen ontstaat een nieuwe wereld: uit een boek met de titel Louter kabouters, waaronder zijn naam verraadt dat hij de auteur is, kruipen kleine wezentjes die ballonnen opblazen waarmee je kunt ballonvaren. Bob ziet zichzelf landen met Marilyn Mango de beroemde Amerikaanse oerwouddeskundige. Een lange stoet muziekkabouters is onderweg naar Finny, die als concertzaal optreedt.

Als hij zijn ogen opendoet, ziet Bob een bar vol flamingo’s en folklore. Hij besluit z’n droom voor zichzelf te houden en sluit aan bij de polonaise.

👉Kabouterwijsheid

Een kabouter is een mythisch wezen dat over de hele wereld inspiratie biedt aan talloze sprookjes. Kabouters worden vaak verward met gnomen, maar een kabouter is een huis- of bosgeest, terwijl een gnoom een elementaire aardgeest is .👈

Ben je benieuwd naar meer avonturen van Finny en Bob? Download dan gratis de boekjes, die ik samen met Raymond Kool van Tiny Publisher/Klein Wonen Magazine heb gemaakt:

 

Finny en Bob verliefd op de Caraïben

Roodoogmakikikkerhoogsspringwedstrijden

5    Frogames

Na een flinke reisdag, slingerdeslang door het tropisch regenwoud, komen de vrienden in Porto Maki aan. Eens in de vier jaar strijden hier meer dan honderd roodoogmaki’s tijdens de Frogames om mintgroene en cyaankleurige medailles. Na regionale voorronden en landelijke selectiewedstrijden worden de acht beste kikkers op hun specifieke onderdeel toegelaten tot de finales. 

De eerste dag staan de spectaculaire roodoogmakikikkerhoogspringwedstrijden op het programma. Bob heeft van Gerry Springer een zwaaisjaaltje gekocht en wappert daar zo hard mee als hij kan. Fin vindt vooral Joline Jumper een sympathieke atlete, en maakt voor haar lawaai met de Jumperratel.

Als Joline en Gerry na een uitputtende strijd ex aequo stranden op 15,31 cm hoogte, mogen ze zelf kiezen hoe ze verder gaan: willen ze in hun strijd om de winst een spring-off met blinddoek, of de cyaankleurige medaille delen – dan hebben ze alle twee gewonnen. Ze kiezen voor het laatste. Bob krijgt tranen in zijn ogen.

👉Het is groen en het kwaakt?

De roodoogmakikikker leeft in warme en vochtige tropische regenwouden en is een carnivoor, meer specifiek: een insectivoor. Zijn voedsel bestaat uit kleine geleedpotigen, met name vliegen, motten en krekels. Soms eet hij ook kleine gewervelde dieren, zoals kikkertjes.👈

Frogames vierkamp

Het hoogtepunt van de Frogames is zonder twijfel de vierkamp. De best getrainde en meest allround getalenteerde roodoogmaki’s komen in actie op de onderdelen kogelkoppen, speervangen, discushappen en figuurzagen.

In het eerste onderdeel proberen de atleten met zelfbeschilderde helmpjes van ijzersterk biocomposietmateriaal zo lang mogelijk de massief mahoniehouten bal in de lucht te houden. Koppend, dus. De serveerder start vanaf een duikplank, en de bal mag twee keer stuiteren voordat je het punt verliest. Supervermoeiend.

Hierna volgt het speervangen, dat vooral een goede oog-handcoördinatie en buitengewone reflexen vergt. Het publiek tekent vooraf een niet-aansprakelijkheidsverklaring.

Bij het derde onderdeel proberen de roodoogmakikikkers achter een desk een zo groot mogelijke discus in hun mond te nemen. De grootste bek wint.

Figuurzagen is het klapstuk. De atleten zijn dan al doodmoe en hebben megakramp in hun kaken. Dansend op een draaiende tol worden de verplichte en vrije zaagfiguren afgewerkt. Figuurzagen is een jurysport, waarbij de moeilijkheid van de figuur en de schoonheid van de uitvoering beide meetellen.

Slotfeest 

Op de slotdag van de games worden alleen nog erwtstafettes gelopen. Het doorgeven van kikkererwten op een lepel is een secuur werkje, dat om uiterste wedstrijdconcentratie vraagt. De professionele teams zijn al weken in training, sommigen overnachten zelfs in zuurstoftenten. De minder rijke teams huldigen de olympische gedachte en zijn blij als het erwtje de finish haalt.

Tijdens de sluitingsceremonie in het folkloristische theatertje van Porto Maki genieten Finny en Bob van een weergaloos optreden van Olivia Ooievaar met haar zingende zusjes. De mezzosopraan brengt de vermaarde kikkerkraker.

‘Weet je hoe een kikker doet? Kwaken ja, dat kan hij goed!’

Het laatste woord is voor Frogamesvoorzitter Rene Rana: ‘Muchas gracias queridas ranas deportivas por la mejor liga de la historia! Y gracias Finny y Bob por su visita’

(Thank you very much top sport frogs for the best competition ever! And thank you Finny and Bob for your visit).

Ben je benieuwd naar meer avonturen van Finny en Bob? Download dan gratis de boekjes, die ik samen met Raymond Kool van Tiny Publisher/Klein Wonen Magazine heb gemaakt:

 

Finny en Bob verliefd op de Caraïben

Snaveltjes toe, kanjers

4    Caramba Costa Rica

Bob heeft zich ontzettend verheugd op de passage door Costa Rica. ‘De wegen zijn goed onderhouden, de natuur is betoverend en de mensen zijn ontzettend aardig’, leest hij voor uit het rode reismapje. ‘Costa Rica heeft zelfs geen eigen leger!’

Met kajaks loodst de lokale gids Carlos Rico hen door de mangroves, en ze spotten kaaimannen, schildpadden en toekans. ’s Avonds krijgt Bob in zijn hangmat bezoek van een toekanpaartje dat kennelijk nog geen slaap heeft, maar Bob wel: ‘Asjeblieft oogjes dicht en snaveltjes toe, kanjers.’

👉 Faunafun: de exotische toekansnavel

Het opvallendste kenmerk van de toekan is de grote maar toch vederlichte en veelkleurige snavel, soms half zo lang als het dier zelf. De hoornen snavel wordt ondersteund door een netwerk van bot. 👈

Skippy Boules

In San José, de bruisende hoofdstad van Costa Rica, vind je veel winkels, kraampjes, straatverkopers en free shoppers. Bob is snel uitgekeken en stelt een potje Skippy Boules voor. Hij heeft gisteravond met de schotelantenne een lokale zender gevonden en kennis gemaakt met Skippy Boules: een jeu de boules-variant waarbij skippyballen door de stad worden gerold en gestuiterd.

De spelregels zijn simpel. Je start op het marktplein van San José. Hier zit ook het ballenverhuurwinkeltje. Vervolgens leg je zo snel mogelijk de route op het kaartje af en je finisht weer op het plein. Voor gevorderde Boulers is er een uitdagende route met extra heuvels, drukke verkeerskruispunten en een meertje waar je zwemmend doorheen moet. Bob en Finny kiezen de beginnersroute.

Drie, twee, een …. go! En weg zijn ze. Je mag de bal stuiteren of rollen. Bob kiest voor stuiteren, Finny legt de skippybal in z’n disseldriehoek en sprint de hoek om. Onderweg komen ze langs klokken waarmee je tussentijden kunt checken, en opblaasstations om de ballen op spanning te houden. Bob hoopt met deze onbekende boulesvariant en zijn geweldige stuitertechniek een keertje van Finny te winnen, maar hij doet vijf keer zolang over de route en komt pas na vier uur ploeteren bij de finish aan, doodop van alle heuvels en het drukke verkeer, en kletsnat van het zwemmen. Per ongeluk toch de uitdagende route gevolgd?

Tortuguero schildpadwedstrijden

De zeeschildpadden van Tortuguero zijn wereldberoemd. Finny en Bob hebben weer eens mazzel: precies tijdens hun bezoek aan dit schildpaddenparadijs wordt op het jaarlijkse festival gestreden om de Tortuguero Turtle Trophee. Een groepje excentrieke zeeschildpadden treedt aan in maffe outfits. Tiny Tina Turtle is favoriet op de vijftig cm sprint met aanloop, en Thunderbold Theo staat hoog bij de bookmakers voor de tweehonderdmetermarathon.

Elke vijfentwintig meter moeten de marathondeelnemers hun kaart laten stempelen. Helaas heeft één van de vaste stempelaars zich ’s ochtends afgemeld vanwege stempelproblemen, maar de bobo’s vinden Bob wel een geschikte vervanger en bieden hem een gratis dagkaart aan met luxe logezitplaats en een klein stempeltaakje. Bob vindt het een superkans en neemt de stempelbenodigdheden en een piepklein zitkussentje in ontvangst. Hij begrijpt pas waarom z’n stempelkussen geen inkt bevatte en zijn zitkussentje zo klein was, als hij 's avonds het donkerblauwe douchewater in het putje ziet verdwijnen.

👉Biobased info: Tortugueroturtles

Tortuguero wil zoveel zeggen als 'schildpaddorp'. De stranden van Tortuguero zijn de belangrijkste nestplekken voor een drietal zeeschildpadsoorten: de lederschildpad, de groene zeeschildpad en de karetschildpad. Het oerwoud van Tortuguero kan alleen per boot of met een vliegtuigje worden bereikt.👈

Ben je benieuwd naar meer avonturen van Finny en Bob? Download dan gratis de boekjes, die ik samen met Raymond Kool van Tiny Publisher/Klein Wonen Magazine heb gemaakt: