maandag 26 februari 2018

Champignons in de muur

Duurzame producten en constructies zijn vaak synoniem voor duur. Meer aandacht, dure productie, dure research, extra controles en extra milieu stempels. In sommige gevallen is het ook logisch. Maar wat, als je nieuwe materialen verzint, die groeien in de natuur, eventueel als afvalproduct. Dat hoeft toch niet duurder te zijn ……

'Wij hebben een visie van een natuurlijke manier van leven, met evenwicht tussen mens en natuur en bovenal een nieuwe bouwmethode genaamd: Levend Bouwen.' vertellen Bob en Cathelijn bevlogen. Levend bouwen is het vormen en laten vergroeien van levende bomen tot multifunctionele objecten tot huizen aan toe. Bomen uit dezelfde familie kun je met elkaar laten vergroeien. Het onderhoud is het jaarlijks doorvlechten van de uitlopers. Het is een bouwmethode die bijdraagt aan herbebossing van ons landschap. 'Zodat natuur weer een integraal deel wordt van onze leefomgeving.'


Duurzaamheid is nog altijd een containerbegrip. Ontelbare definities en visies vertellen ons wat echte duurzaamheid is. En leveranciers proberen vol overtuiging de milieulijstjes aan te voeren. Geen enkele visie is wat mij betreft sluitend, maar de trias ecologica komt een heel eind:
1) Bouw met zo min mogelijk materiaal en grondstoffen 

2) Bouw het liefst met materialen, die opnieuw kunnen groeien. 

3) En als dat niet lukt, gebruik dan materialen die je hebt gerecycled of die recyclebaar zijn.


Veel micro constructies zijn duurzaam. Ze zijn klein, gebruiken weinig materiaal en energie en zijn vaak ontworpen vanuit duurzame uitgangspunten. Als je klein gaat leven, ga je kennelijk ook bewust om met de natuur. Het strohuisje van de Franse bio-constructors: ‘buro 1984’ is een mooi voorbeeld. Het gebouwtje heeft minimale afmetingen, is gemaakt van stro en eenvoudig af te breken en opnieuw op te bouwen.
Maar je kan nog verder back to basic. Ongeveer 30 % van de wereldbevolking woont in aarden woningen, gemaakt van COB : klei, zand, stro en water. Het goedkope en duurzame materiaal laat zich gemakkelijk verwerken tot alle gewenste vormen en als je extra isolatie nodig hebt, bijvoorbeeld voor koude noord wanden, kan je eenvoudig een stapeltje strobalen gebruiken als kern voor de muur.




Simon Dale uit Wales bouwde op deze manier z’n eigen Hobbit Huis met strobalen en COB en leeft er volledig zelfvoorzienend, inclusief zelf verbouwde groenten uit z’n tuin. Door de ronde vorm is het energieverliesgevend oppervlak ook nog eens gering. Simon heeft het huis zelf gebouwd met uitsluitend natuurlijke materialen uit z’n omgeving. 

Ecovative design benadert duurzaamheid op materiaalnivo. Ze is bijvoorbeeld bekend om haar duurzame producten op basis van paddenstoelen. Het bedrijf heeft nu ook een tiny house op wielen gemaakt, volledig geïsoleerd met champignons  in de holle ruimte van de houten panelen. Ook de akoestische tegels zijn gemaakt met gebruik van paddenstoelen. De constructie is nog steeds van hout, maar de paddenstoelen leveren een belangrijke ecologische waarde aan dit rijdende huisje. 

In de dagelijkse praktijk worden nieuwe bouwmaterialen langzaam ingevoerd. Door de aandacht voor micro gebouwtjes zouden we onszelf wel eens kunnen verrassen met nieuwe snel groeiende grondstoffen en een boost voor recyclebare materialen.


SLIM RUIMTEGEBRUIK IN BOEKVORM

Voor Bouwtotaal-Magazine schreef ik meer dan 40 artikelen over SLIM RUIMTEGEBRUIK. Constant ben ik op zoek naar ruimte-innovaties op de vierkante mm en verwonder ik me over de wereld van tiny houses, tuinkantoortjes, mantelzorgwoningen, onderkomens voor vluchtelingen en alle kleine ruimtes die je maar kan bedenken.

De eerste 20 verhalen zijn gebundeld in een boekje. Het kleinste huisje van 1 m2 mag natuurlijk niet ontbreken. Maar ook het Hobbit Huis, de Hubbel en een mantelzorgwoning van PasAan kom je tegen in dit rijk geïllustreerde boekje met prachtige foto's. Ben je geïnteresseerd? Bekijk dan deze SNEAK PREVIEW



donderdag 15 februari 2018

Goed idee: plug & play

Plug & play was vroeger voorbehouden aan caravans en sanitaire units. Op z’n plek zetten, stekker d’r in, eventueel een leidinkje aankoppelen en …. klaar voor gebruik. Natuurlijk is dat geen optie voor een echte woning, of wel? 

Alle architecten en industriële vormgevers zijn in hun studie de uitdaging wel eens aangegaan: een ruimte, die 100 % wordt geprefabriceerd en ook al in de fabriek in elkaar wordt gezet. De resultaten van al het denkwerk zie je sinds enkele jaren ook om je heen ontstaan. Een doorbraak!






MICRO COMPACT HOME van Professor Richard Horden is een kant en klare leefruimte van 7 m2 waarin je kan slapen, werken, eten en koken, inclusief sanitair en zonnepanelen. Het project begon als een samenwerking tussen TU München en de Tokyo Institute of Technology, geïnspireerd door de Japanse theehuis architectuur en het gebruik van geavanceerde Europese en Japanse prefabricage methoden. 

Professor Horden maakt graag de vergelijking met de automobielindustrie: “De duurzaamheid is net als een auto, de levensduur is afhankelijk van de zorg tijdens het gebruik. Je moet Micro Compact Home schoon maken en onderhouden. Losse onderdelen kan je bij de fabrikant bestellen als ze aan vervanging toe zijn. Net als een auto was je je huis met een zachte borstel met water en zeep en de ramen met een wisser.



De bekende Italiaanse architect Renzo Piano is ambitieus en heeft jaren gewerkt aan een volledig off-grid huisje Diogene. Zelfs inpluggen is niet meer nodig. Het gebouwtje kan worden gebruikt in verschillende klimatologische omstandigheden, zelfs extreme hitte of kou is geen probleem. Water wordt verzameld door het huisje zelf en daarna  schoongemaakt en gebruikt. Het huisje voorziet ook volledig in haar eigen energie. Het duurzame karakter wordt nog versterkt doordat het benodigde oppervlak zo klein mogelijk is gehouden en de cabine is los gehouden van de ondergrond. 

Mantelzorgwoningen zien er niet zo industrieel uit, eerder traditioneel met metselwerk en houten gevelbekleding. Maar als je beter kijkt, zie je meer. Door een ingebouwde staalconstructie kan zo’n woning in één of meerdere delen volledig prefab worden gebouwd, voorzien van de noodzakelijke hulpmiddelen voor de bewoner en vervolgens snel op z’n plek worden gezet en aangesloten zonder overlast voor de gebruikers. De installaties zijn al even geraffineerd. Dat is ook wel nodig, want bij zorg-units kan domotica van levensbelang zijn. Als de unit niet meer nodig is kan je haar net zo makkelijk weer weghalen en verplaatsen. Een extra voordeel: sinds 2014 is de plaatsing van een mantelzorg-unit in je tuin vergunningsvrij.

Plug & Play is niet langer een kreet of een leuke oefening voor studenten, maar dagelijkse praktijk. De successen beperken zich niet tot kleine inbouw-units voor het sanitair, maar gaan zover dat je zelfs Plug & Play opa en oma kan huisvesten in je achtertuin. Hoe mooi is dat?


SLIM RUIMTEGEBRUIK IN BOEKVORM

Voor Bouwtotaal-Magazine schreef ik meer dan 40 artikelen over SLIM RUIMTEGEBRUIK. Constant ben ik op zoek naar ruimte-innovaties op de vierkante mm en verwonder ik me over de wereld van tiny houses, tuinkantoortjes, mantelzorgwoningen, onderkomens voor vluchtelingen en alle kleine ruimtes die je maar kan bedenken.

De eerste 20 verhalen zijn gebundeld in een boekje. Het kleinste huisje van 1 m2 mag natuurlijk niet ontbreken. Maar ook het Hobbit Huis, de Hubbel en een mantelzorgwoning van PasAan kom je tegen in dit rijk geïllustreerde boekje met prachtige foto's. Ben je geïnteresseerd? Bekijk dan deze SNEAK PREVIEW