LEVEN in Tuinen

Igloo: ook geschikt voor ecotoerisme

Het is een oerdegelijke cabine, de Igloo van Icewall One uit Australië. Een ontwerp uit 1970, dat voor het eerst werd gebouwd in 1982 en inmiddels door meer dan 50 instituten en organisaties uit 19 landen wordt gebruikt. Niet alleen een oplossing voor poolonderzoekers, maar ook voor remote-ecotoerisme.

De Igloo-satellietcabine is ontworpen om veilige, betrouwbare accommodatie te bieden in afgelegen gebieden. Het onderkomen wordt al meer dan 30 jaar gebruikt in omstandigheden variërend van de tropen tot ijskappen. Eenheden kunnen per helikopter volledig geassembleerd en vaak volledig uitgerust worden gevlogen naar locaties die ontoegankelijk zijn voor vervoer over de weg.

Het Igloo-verhaal

Al in 1970 ontwerpt Malcolm Wallhead een iglo-vormige hut, ideaal om op te zetten in afgelegen plaatsen en te ontsnappen aan de drukte van het stadsleven. Omdat hij nog geen financiële middelen heeft om een prototype te maken, wordt het ontwerp in de koelkast gezet tot 1982. Een telefoontje van de Field Equipment Officer van de Antarctische Divisie, Rod Ledingham is genoeg om het project te starten. 

Ze gaan op zoek naar aanpassingen aan een caravan-vormige unit, zodat deze onder een helikopter naar zomer onderzoeklocaties in Antarctica kan worden gevlogen. Malcolm overtuigt Rod ervan dat de vorm van een caravan niet zo aerodynamisch is als een koepelvorm, en biedt aan om in plaats daarvan een Igloo te maken. De eerste Igloo-satellietcabine wordt naar Antarctica gebracht aan boord van het schip Nella Dan. Hoewel niet geïsoleerd, is deze Igloo nog steeds in gebruik als opslagloods.

LEES HET HELE VERHAAL IN SLIM RUIMTEGEBRUIK 3